منم کوروش : شهریار رروشنایی ها

    (باز سرایی های سید علی صالی از منشور های کوروش بزرگ)

  منشور پارسوماش

1

     این منم کوروش

     پسر ماندانا و کمبوجیه

     پادشاه جهان

     پادشاه پهناور تررین سررزمین های  آدمی

     از بلندی های پارسوماش تا بابل بزرگ.

     .

     .

     .

     من پیام آور برگزیده اهورا و عدالتم

     که جز آزادی

       آواز دیگری نیاموخته ام

     و جز آزادی

       آواز دیگری نخواهم آموخت

     پس شادمان باشید

     .

     .

     .

2

     برای من

     که جهان را به جانب علاقه فراخوانده ام

     چوپان به کوه و

     پیر به خانه و

     پیشه ور به شهر... یکی است

     همه بررادران من اند

     برای من

     که برادر بینایان و غم خوار خستگانم

     زنان به جالیز و

     دبیران به دیر و سواران به صحرا یکی ست

     همه خان و مان من اند.

     .

     . 

     .

3

     تمام شد !

     تسلیم شوندگان را خواهم بخشید

     خشم آوران خاموش را خواهم بخشید

     خستگان را شفا خواهم داد

     و عدالت خواهم آورد.

     . 

     .

     .

     فرمانروایی که همدل مردمان خویش نباشد

     سیه روز تر از همیشه

     سرنگون خواهد شد

     پس از قول من بگویید

     به جباران این جهان بگویید

     که از ظلمت خویش

     حتی پلاس پاره ای به گور نخواهید برد

     به آن ها بگویید

     که از گرده کبود تازیانه فرو شوید

     ورنه عطر هوا حتی

     با شما همدلی نخواهد کرد

     هشدارتان می دهم :

     او که به کشتن آزادی بیاید

     هرگز از هوای اهورا خوشبو نخواهد شد

     بخشوده نخواهد شد

     بزرگ نخواهد شد

     این سخن من است

     .

     .  

     .

     من کورش هخامنش

     فرمان دادم که بر مردمان ملال نرود

     زیرا ملال مردما ن

     ملال من است

     زیرا شادمانی مردمان

     شادمانی من است

     .

     .

     .

     پس به آیندگان و نیامدگان بگویید

     او که دوست می دارد

     دوست داشته خواهد شد

     و او که بر مردمانش ستم کند

     دیری نمی رود که راه به دوزخ خواهد برد

4

    بگذارید هر کسی به آیین خویش باشد

    زنان را گرامی بدارید

    فرو دستان را دریابید

    وهر کسی به تکلم قبیله خود سخن بگوید

    آدمی تنها در مقام خویش به منزلت خواهد رسید

    گسستن زنجیر ها آرزوی من است

    رهایی بردگان و عزت بزرگان آرزوی من است

    شکوه شب و حرمت خورشید را گرامی میدارم

    پس تا هست

    شب ها یتان به شادی و

    روز هایتان رازدار راهایی باد

    این فرمان من است

    این واژه این وصیت من است

    .

    .

    .      

    ادامه دارد...