آتشی خاموش شد
آخرین پاره نیما هم رفت
شاعر بود جنوبی
از جنس شعرو جنوب
خون گرم شرجی
چون تمام شاعران دیگر زیست داغی در سینه را
گویا که رسم شاعرانگی است
در عصر متوسط ها بزرگان یک به یک می روند آری!
قسمتی شعری از خود او برای برادرش:
از تخت به سردخانه از سرد خانه به سنگ
از سنگ به خاک
.......
از ما عبور کردی
- انگار نه انگار که ما گوشت و استخوان بودیم
نه انگار که دیوار
از ما عبور کردی......
قسمتی از شعری دیگر از او:
دندانی فلزی در استخوانی سبز
این است سزای ایستادن سر بالا.
|